Pożegnaniom zazwyczaj towarzyszy smutek, a zdarza się, że także łzy. Tak właśnie było, gdy uczniowie Zespołu Szkół Ogólnokształcących w Podolszu żegnali  gości ze Słowacji. Łzy pojawiły się w oczach ( a nawet na policzkach) u jednych i drugich.            Z rówieśnikami z tej bojnickiej szkoły – której dyrektorem jest pani Eva Rybarova -  spotkali się już cztery razy (dwukrotnie na Słowacji i dwukrotnie w Podolszu), więc nić przyjaźni została zawiązana. Aby kontakty między naszymi miejscowościami  były wciąż aktywne, na zaproszenie pana dyrektora Piotra Januszyka (w stronę którego kierujemy ogromne podziękowania za perfekcyjne  zorganizowanie Słowakom pobytu w Polsce)  dwanaścioro młodych ludzi z Bojnic po raz kolejny przybyło do  Podolsza. Gościny użyczyli im rodzice uczniów z  podolszańskiej szkoły(znaleźli się wśród nich Państwo: Górny, Czekańscy, Maliborscy, Kondkowie, Sajdakowie, Jarscy, Kajfaszowie, Zielińscy, Burasowie, Piaseccy, Kwiatkowscyi Polankowie, którym za wszystko  serdecznie dziękujemy) .  To właśnie u nich Słowacy nocowali, jedli kolacje i spędzali – często bardzo aktywnie -  czas wolny. Śniadania i obiady serwowane były w szkole przez panie kucharki, które wprost rozpieszczały podniebienia naszych gości ( i ich opiekunek – p.Livii Homolovej i p.Mariany Lipovskiej) oraz towarzyszących  im uczniów z Podolsza wraz z nauczycielkamiami  -   p. Beatą Urbańczyk(której dziękujemy jako opiekunowi Spółdzielni Uczniowskiej za finansowe wsparcie), p. Angeliką Kajfasz i p. Joanną Wójcik.

            Podobnie jak podczas pierwszego pobytu w Podolszu i tym razem program wizyty był dopracowany w każdym szczególe i bardzo napięty. Naprawdę nie było czasu na nudę.
            W poniedziałkowe popołudnie  25 maja  słowaccy goście  zostali w szkole przyjęci powitalnym obiadem. Czekali już na nich uczniowie naszej szkoły i ich rodzice, bo zaraz potem przyszedł czas na zakwaterowanie, więc wszyscy udali się do domów polskich kolegów.
            We wtorek rano goście i towarzyszący im nasi uczniowie spotkali się w szkole na śniadaniu. O godzinie 10 wszyscy wyruszyli do Oświęcimia, by zwiedzić miasto, a następnie złożyć kwiaty pod Międzynarodowym  Pomnikiem Ofiar Faszyzmu w Brzezince.
Po powrocie do Podolsza i zjedzeniu obiadu przyszedł czas na spacer po Zatorze, a po nim  - wspólne chwile z rodzinami w miejscach zakwaterowania.
            Środa – 26 maja – też obfitowała w różne atrakcje.  Był to bowiem dzień spędzony w Rodzinnym Parku Rozrywki Energylandia w Zatorze ( tu wielkie podziękowania dla pana Marka Goczała – właściela parku, pana Burmistrza Zbigniewa Biernata, pana Tomasza Wieliczki  oraz pana Piotra Domagały, dzięki którym możliwy był tam  bezpłatny pobyt naszych gości). Zabawom i radości nie było końca, mimo iż pogoda zbytnio nie rozpieszczała.            Nie był to jednak jedyny punkt programu w tym dniu. Po atrakcjach wesołego miasteczka oraz po obiedzie przyszła kolej na wyjazd do Rabusiowic, aby tam złożyć kwiaty na kopcu grunwaldzkim. Popołudnie bojniczanie spędzili z rodzinami, u których gościli.
            Czwartek rozpoczął się dla gimnazjalistów z Podolsza i gości ze Słowacji  pobytem w Regionalnym Ośrodku Kultury w Zatorze. Wszyscy wzięli udział w „Konkursie o Tytuł Młodzieżowego Burmistrza Miasta Zatora”.
Po obiedzie przyszedł czas na wyjazd do Wygiełzowa, gdzie bojnicka młodzież  oraz podolszańscy uczniowie spędzili bardzo miłe chwile. Najpierw bowiem zwiedzali skansen i lipowiecki zamek, a potem delektowali się apetycznymi kiełbaskami pieczonymi nad ogniskiem.
            Wszystko, co dobre, szybko się kończy… Dobiegła też końca wizyta Słowaków w Polsce i pojawiła się wizja nieuchronnego pożegnania.
Po śniadaniu uczniowie szkoły w Podolszu zebrali się w Sali gimnastycznej, by tańcem  i śpiewem umilić zagranicznym kolegom ostatnie chwile w naszym kraju. Pan dyrektor najpierw pożegnał gości i zaprosił  na kolejną wizytę, następnie wręczył im prezenty podarowane przez Urząd Miasta w Zatorze oraz  piękne pamiątkowe fotografie z pobytu w naszej szkole.
            A potem… pojawiły się wspomniane na początku łzy. Pożegnaniom wydawało się nie być końca. Uściski, pocałunki, wymiana adresów,  numerów telefonów… i  świadomość tego, że kierowca busa zaraz będzie się niecierpliwił, czekając na swych pasażerów.
            Kolejna wizyta naszych bojnickich przyjaciół dobiegła końca, lecz w perspektywie już planowane są następne. Uczniowie z Podolsza   prawdopodobnie we wrześniu pojadą   do Bojnic z rewizytą, a więc: Ahoj! Uvidíme sa neskôr!